من تازه فهمیده ام
چقدر به دنیا عادت کرده ام
جایی که باید
بی چمدان ترکش کنم
هیچ فرقی نمی کند
آسمان آبی باشد
یا ابری
مهم فاصله ای ست
که تو با خدا داری
با تو که باشم
هیچ چیز تمام نمی شود
نه تو
نه عشق
نه دنیا
سکوت تو
فریاد من است
شوخی نمی کنم
هروقت ساکت نگاهم میکنی
یک دنیا حرف دارم
پیدایت نمی کند هیچکس
وقتی در خودت پنهان شده ای
